- tazı-tula
- сущ. собир. охотничьи собаки
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
tazı — is. Bərkqaçan, uzunqıçlı, arıq, qıvraq ov iti cinsi. Dovşana qaç deyir, tazıya tut. (Ata. sözü). Ovçular qızılquş, tazı, tula götürüb ova çıxırlar. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovçu — is. 1. Ovla, ovçuluqla məşğul olan adam. Ovçu tüfəngi. Həvəskar ovçu. – Ovçu yanında göz qırpmaq olmaz. (Məsəl). Ovçular qızılquş, tazı, tula götürüb ova çıxırlar. A. Ş.. <Milis müvəkkili Əzizə:> . . Silahınızı Ovçular İttifaqında qeydə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qızılquş — is. zool. 1. Ov üçün istifadə edilən alıcı quş növlərindən biri. Qızılquşun ensiz və yığcam bədəni üzərində olan bir cüt ensiz qanad və uzun quyruq ona çox sürətlə və asanlıqla uçmağa imkan verir. «Zoologiya». Ovçular qızılquş, tazı, tula götürüb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şikarçı — is. Ovçu. Xanın sağında solunda düzülən yasavullar, . . yedəklərində tazı tula gedən şikarçılar, nökərlər böyük bir yarımdairə təşkil etmişdilər. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti